قلمم حوصله کن ، شعر به نام  پدر  است
کاغذ و دفتر و دیوان، همه ، رام پدر است

واژه ها در سر من با  هیجان  می رقصند
شعرهم مست شده،تشنه ی جام پدر است

امشب انگار که  شب  جلوه ی  دیگر  دارد
روشنی بخش  شبم ، ماه  تمام  پدر است

می کنم  سجده  به  پایش ، قدم  لرزانش
قبله ام کج شده و ، سمت مقام پدر است

می زنم بوسه به دستان  پر از  احساسش
بوسه هایم همگی بوسه ز  کام پدر  است

در  هوای  نفسش  شوق  پریدن  دارم
همچنان مرغ  دلم بر  لب بام پدر است

پند و اندرز پدر حک شده در ریشه ی من
چونکه یک معجزه در متن کلام پدر است

روز و شب زجر کشیده که من آرام  شوم
جان نثاری ز خودش خط مرام پدر است

باز هم نام پدر آمد و  خون  جوش  آمد
قلم  آرام  نشو ، شعر  به   نام پدر  است