عزّت در انحصار مؤمن است

همان طور که گفته شد در بسیاری از تعبیرات اسلامی تحت عنوان عزّت نفس،این حالت گاهی به علوّ و گاهی به مناعت و احساس شرافت تعبیر شده است. در رأس اینها تعبیر خود قرآن کریم است که تعبیری حماسی است:

و للّه العزّة و لرسوله و للمؤمنین، عزّت اختصاصا مال خدا و پیغمبرش و مؤمنان است،یعنی مؤمن باید بداند عزّت اختصاصا در انحصار مؤمنان است،و اوست که باید عزیز باشد و عزّت شایستهء اوست و او شایستهء عزّت است.این نوعی توجه دادن به نفس است.حدیثی است نبوی که می فرماید:«اطلبوا الحوائج بعزّة الانفس»اگر درخواست حاجتی از دیگران می کنید با عزّت نفس بخواهید،یعنی برای حاجتی که دارید پیش دیگران خودتان را پست و ذلیل نکنید بلکه عزّتتان را حفظ کنید و درحالی که آن را حفظ می کنید اگر حاجت و نیازی دارید آن را طرح کنید.و به عبارت دیگر نیاز خودتان را با قیمت از دست رفتن عزّتتان رفع نکنید. جملهء معروف نهج البلاغه ضمن خطابه ای است که حضرت علی(ع) به اصحابشان می فرماید:« فَالْمَوْتُ فی حَیاتِکُمْ مَقْهورینَ وَ الْحَیاةُ فی مَوْتِکُمْ قاهِرینَ زندگی این است که بمیرید ولی پیروز باشید. مردن این است که بمانید ولی مغلوب و مقهور باشید.انسان کامل.شهید مطهری