پندهای آموزنده از امام علی علیه السلام:

- آن كس كه در عيب خود بنگرد از عيبجويي ديگران باز ماند

- و كسي كه به روزي خدا خشنود باشد بر آنچه از دست رود، اندوهگين نباشد

- و كسي كه شمشير ستم بركشد با آن كشته خواهد شد

- و آن كس كه در كارها خود را به رنج انداخت خود را هلاك ساخت

- و هركس خود را در گردابهاي بلا افكند غرق خواهد شد

- و هر كس كه به جاهاي بدنام قدم گذاشت متهم گرديد.

- و كسي كه سخن زياد مي گويد زياد هم اشتباه دارد

- و هر كس كه بسيار اشتباه كرد، شرم و حياء او اندك است

- و آنكه شرم او اندك، پرهيزكاري او نيز اندك خواهد بود،

- و كسي كه پرهيزكاري او اندك است دلش مرده و آنكه دلش مرده باشد در آتش جهنم سقوط خواهد كرد.

- و آن كس كه زشتيهاي مردم را بنگرد، و آن را زشت بشمارد سپس همان زشتيها را مرتكب شود، پس او احمق واقعي است.

- قناعت مالي است كه پايان نيابد

- و آن كس كه فراوان به ياد مرگ باشد در دنيا به اندك چيزي خشنود است

- و هركس بداند كه گفتار او نيز از اعمال او به حساب آيد جز به ضرورت سخن نگويد.