**************

نوف بكالى» مى گويد:

? اميرمؤمنان علی عليه السلام را در يكى از شب ها ديدم كه براى عبادت از بستر خود خارج شده بود. نگاهى به ستارگان آسمان افكند سپس به من فرمود: اى نوف! خوابى يا بيدار؟ عرض كردم: بيدارم. امام(عليه السلام) فرمود:

?اى نوف! خوشا به حال زاهدان در دنيا كه راغب در آخرتند، همان ها كه زمين را فرش و خاك آن را بستر و آبش را نوشيدنى گواراى خود قرار دادند. قرآن را همچون لباس زيرين و دعا را همچون لباس رويين خويش ساختند سپس دنيا را بر روش مسيح سپرى كردند.

? اى نوف! داود (پيامبر(عليه السلام)) در چنين ساعتى از خواب برخاست و گفت اين همان ساعتى است كه هيچ بنده اى در آن دعا نمى كند جز اين كه به اجابت مى رسد؛
1⃣ مگر آنكه مأمور جمع ماليات (براى حاكم ظالم) بوده باشد
2⃣ يا جاسوس گزارش گر يا مأمور انتظامى اش،
3⃣ و يا نوازنده طنبور و يا طبل باشد.(که دعایش مستجاب نمی شود.)

? نهج البلاغه حکمت ۱۰۴