امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند :

شیعه‌ ما اگـر مرتکب معصیتی شـود ، نمی‌میرد مگر این‌که به بلایی چه در مال و چه در فرزند و چه در خودش مبتلا گردد و این ابتلا موجب از بین رفتن گناهانش گردد. و خدا را به گونه‌ای ملاقات نماید که هیچ اثری از گناه در او باقی نمانده باشد و اگرچیزی از گناه در او باقی مانده بود، به هنگام مرگ دچار سختی و شدّت می‌گردد. (سپس گناهش پاک می‌شود)

 بحارالانوار، ج۶، ص ۱۵۷