زمانى كه ابوذر را از مدینه تبعيد كردند، اميرالمؤمنين عليه‌السلام، امام حسن و امام حسين عليهما‌السلام، عقيل بن ابی‌طالب، عبداللَّه بن جعفر و عمار ياسر او را بدرقه كردند. اميرالمؤمنين عليه‌السلام در هنگام بدرقه وی فرمود:

اى ابوذر، همانا تو براى خداوند [و در راه کسب رضایت او] مورد خشم قرار گرفته‌اى، پس به او امید داشته باش. بدرستى که این قوم از ترس دنیایشان از تو مى‌ترسند و تو از ایشان به خاطر دینت مى‌ترسى! …اگر بر بنده‌ای بلایی نازل شود که آسمانها و زمین بهم بچسبد و او در میان آنها بماند و با این حال پرهیزگارى نماید، خداوند براى او راه فرار و چاره فراهم نماید. پس جز حق با تو انس نگیرد و چیزی جز باطل تو را به وحشت نیندازد.

«يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّكَ إِنَّمَا غَضِبْتَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- فَارْجُ مَنْ غَضِبْتَ لَهُ إِنَّ الْقَوْمَ خَافُوكَ عَلَى دُنْيَاهُمْ وَ خِفْتَهُمْ عَلَى دِينِكَ …. وَ اللَّهِ لَوْ كَانَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ عَلَى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ لَهُ مِنْهَا مَخْرَجاً فَلَا يُؤْنِسْكَ إِلَّا الْحَقُّ وَ لَا يُوحِشْكَ إِلَّا الْبَاطِلُ»

? کافی، ج‏8، ص206