خانمی حکایت خود را برایم تعریف کرد که از کسی چنین چیزی نشنیده بودم … او گفت :

 من در خانه ام همه اتاقهای منزلم را اسم گذاری کرده ام،

اتاق نشیمن را اتاق تهلیل نامیده ام
 و هر گاه وارد آن شدم لااله الاالله می گویم،

 آشپزخانه ام اتاق استغفار است ،
 وارد آن که شدم ذکر استغفار را می گویم ،

 اتاقی که مخصوص پذیرایی از مهمان ها را اتاق صلوات نامیده ام ،

در آشپزخانه که کار می کنم و غذا می پزم استغفار می گویم
و اتاق بچه‌ها را که تمیز می کنم تسبیح را با خود زمزمه می کنم،
 هنگام آب دادن به درخت و گلدانها تکبیر را تکرار میکنم

 و خلاصه در هر اتاق و مکان تا از کارم در آنجا تمام می شوم ذکری که نامش را بر آن جا
گذاشته ام می خوانم تا زبانم از ذکر غافل نباشد،

به این شیوه کارم نیز لذت بخش تر است و قلبم مطمئن است و برکت به خانه ام می آید .!

 از این فکر جالب او واقعا خوشم آمد ،