*********************

ميگويند در بيابان كفش كهنه هم غنیمت است
ولى من اينگونه تصور نميكنم
خداى من آنقدر مهربان است كه به لطفش در بيابان هم بجاى كفش كهنه من به كفش هاى نو اميد دارم ،
آنقدر بينا و با بخشش هست كه در تاريكترين راهها از او روشنترين چراغ ها را اميد دارم ،
آنقدر رحمان و آمرزنده هست كه گناهكار ترين هم كه باشم از او طلب بخششِ گناه را اميد دارم ،
آنقدر مقتدر و قدرتمند است كه با او بودن بزرگترين نبردها را ميشود فتح كرد ،
آنقدر رئوف و رحيم هست كه در خشكترين بيابانها از او ميتوان چشمهء زمزم ديگرى را اميد داشت ،
خداى من آنقدر بزرگ و تواناست كه كوچكترين هم كه باشى با او پر آوازه ترين خواهى شد ،
آنقدر بخشنده هست كه تورا يك شبه به ره صدساله ميرساند ،
خداى من خدايست كه هزاران هزار سال است خدايى مى كند ،
اما ما اولين بار است بندگى ميكنيم
در بندگى اش كوتاهى نكن
وجودت
و زندگيت را به او بسپار
او تورا بهتر از خودت ميشناسد