******************

ابو حنیفه روزی می گذشت
کودکی را دید که در گل بمانده.
گفت: گوش دار تا نیفتی
گفت: افتادن من سهل است، اگر بیفتم تنها باشم.
امّا تو گوش دار، که اگر پای تو بلغزد؛
همۀ مسلمانان که از پس تو آیند بلغزند.

 تذکرة الاولیاء
 شیخ عطار نیشابوری
برگرفته از مقدمه کتاب “گزیدۀ منطق الطیر