بیست قاعده طلایی از امام جواد (علیه السلام) ؛ که زندگی ها را زیر و رو خواهد کرد!
1 مگر می شود کسی که خدا کفالتش را به عهده دارد، از بین رود؟
2مگر می شود کسی که خدا در پی دستگیری اوست، نجات نیابد؟
3کسی که از خدا می بُرد و به دیگری روی می آورد، خدا او را به همان شخص وا می گذارد.
4دل را به سوی خدا متوجه داشتن، زودتر به نتیجه می رساند تا اعضا و جوارح را به زحمتِ عمل انداختن.
5کسی که کاری را بدون تخصص کافی انجام می دهد، بیش از آبادانی، خرابی به بار می آورد.
6کسی که از هوای نفس خود فرمان می گیرد، دشمنانش را به موفقیت می رساند.
7کسی که از «مدارا» فاصله می گیرد، به «ناخوشی» نزدیک می شود.
8کسی که راه های ورود [به کارها] را بلد نباشد، در مسیر رسیدن به نتیجه به مشکل بر می خورد.
9کسی که قبل از آزمودن [دیگری]، [به او] اعتماد می کند، خودش را در معرض نابودی و آینده ای رنج آور قرار می دهد.
10 کسی که دیگری را بی آنکه برای کار او وجه مثبتی پذیرد سرزنش می کند، وقتی برای کارهای خود وجه مثبت آورد کسی نخواهد پذیرفت.
11 کسی که سوار بر مرکب شهوات شود، لغزش هایش قابل گذشت نباشد.
12 پایدار باش؛ یا به هدف می رسی یا به آن نزدیک می شوی.
13 باور داشتن به خدا، بهای رسیدن به هر چیز گرانمایه و نردبانِ رسیدن به هر چیز دور از دسترس است.
14 با بدکردار همنشین نشو؛ که مانند شمشیرِ از غلاف بیرون آمده است؛ ظاهر جذابی دارد ولی اثر زننده ای به بار خواهد آورد.
15 وقتی فرصت به آخر رسد، عرصه تنگ شود.
16 در خیانت شخص همین بس که خائنان، او را امین خود دانند.
17 پرمایه بودن مومن به این است که از مردم بی نیاز باشد.
18 نعمتی که شُکرش را به جا نیاوری مانند گناهی است که از آن آمرزیده نشوی.
19 کسی که به ناحَق راضی می شود، نارضایتی اش برای تو ضرری نخواهد داشت.
20 كسى كه از برادر خود با حسن نيت راضى نشود، با عطا و بخشش نيز راضى نخواهد شد.
آخرین نظرات