*******************

ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﻭﺍﻟﺪﯾﻦ
ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺎ
(الخصوص فرزندان کمتر از ۷سال)

روان‌شناسان ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯿﮕﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻬﺶ ﮔﯿﺮ ﻣﯿﺪﯼ…
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻨﻔﺲ ﻧﺪﺍﺭﻩ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺗﺸﻮﯾﻘﺶ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ…
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﮐﻢ ﺣﺮﻓﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺣﺮﻑ ﻧﻤﯿﺰﻧﯽ…
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺩﺯﺩﯼ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺑﺬﻝ ﻭ ﺑﺨﺸﺶ ﺭﻭ ﺑﻬﺶ ﻧﻤﯽﺁﻣﻮﺯﯼ…
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺗﺮﺳﻮﺳﺖ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﯾﺸﻮ ﻣﯿﮑﻨﯽ…
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻧﻤﯿﺬﺍﺭﻩ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺻﺪﺍﺕ ﺭﻭ ﻭﺍﺳﺶ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻧﻤﯽﺁﺭﯼ…
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﺼﺒﯿﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺍﺯﺵ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﻤﯿﮑﻨﯽ…
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺑﺨﯿﻠﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ﻧﻤﯿﮑﻨﯽ…
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﭘﺮﺧﺎﺵ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺗﻮ ﺧﺸﻦ ﻭ ﺳﺨﺘﮕﯿﺮﯼ…
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺿﻌﯿﻔﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻬﺪﯾﺪﺵ ﻣﯿﮑﻨﯽ…
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺑﻬﺶ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻧﻤﯿﺪﯼ…
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺑﻐﻠﺶ ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ ﻭ ﻧﻤﯽﺑﻮﺳﯿﺶ…
ﻓﺮﺯﻧﺪﺕ ﮔﻮﺷﻪ ﮔﯿﺮﻩ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺸﻐﻮﻟﯽ…(ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺕ)

ﻧﻤﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﺰﺭﮔﺴﺎﻟﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﻭ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺩﺭﻣﺎﻧﻨﺪ
ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ:
ﭘﺪﺭﺍﻥ و ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ؛
ﮐﻮﺩﮐﺘﺎﻥ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻤﺎﯼ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺷﻤﺎﺳﺖ…
ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻭﺍﻟﺪﯾﻦ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ،
ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ

***************

? آیت الله بهجت میفرمود: اگر در اتاق در بسته ای باشیم و بدانیم قدرت بزرگی (مثل آمریکا) پشت در ایستاده و سخنان ما علیه خودش را میشنود و به موقع علیه ما به اجرا میگذارد، چقدر مواظب سخنان خود میشدیم؟ پس چرا حال ما نسبت به امام زمان چنین نیست؟

? انگار چون میدانیم امام مهربانمان، در پی تلافی بی محبتی های ما بر نمی آیند، اینگونه غافلانه زندگی میکنیم. چقدر خود خواهیم ما! گیرم که رحمت بی منتهای حضرت مانع غضب ایشان بر ما شود؛ اما مگر نه این است که غرق گناه بودن ما، بی اعتنایی ما نسبت به غیبت، دل مبارک امام را آزرده میکند و میشکند؟

? امان از ما…؛ محبت دنیا چه بر سر ما آورده؟ دلهایمان چقدر زنگار گرفته که امام زمان بخاطر گناهان ما غصه می خوردند و اشک میریزند و ما هنوز از خجالت نمرده ایم…

**************
علی بن مهزیار ، از کاسبان وتاجران اهواز بود. هر سال، فصل حج که نزدیک می شد، به حساب تمام طلبکاری ها وبدهکاری هایش رسیدگی می کرد و به همراه کاروانی به سوی خانه ی خدا رهسپار می شد. بیست بار به سفر حج مشرف شده بود ،ولی موفق به دیدار مولایش نشده بود.در حال یاس و ناامیدی،شبی در خواب دید که بشارت دهنده ای به او می گوید:ای علی بن مازیار! خدا به تو اجازه داده تا به حج بروی وبه دیدار صاحب زمانت مشرف شوی.
آن سال با شوق دیدار امام عصر(عج)، عازم حج شد؛ ولی باز موفق به دیدار مولایش نشد.یک هفته دیگر نیز در مکه ماند تا بلکه به آرزویش برسد.در یکی از این روزها جوان رعنایی را مشاهده کردکه از درب خانه ی خدا خارج شدو از او پرسید: از ما چه می خواهی؟
گفت:آرزویی جز دیدار حضرت ولی عصر(عج) ندارم.
جوان گفت:فردا پس از غروب خورشید در بین رکن صفا و مروه منتظرت هستم.
فردای آن روز علی بن مهزیار در پی آن جوان روانه شد تا این که در دور دست خیمه ای غرق نور را مشاهده کرد.جوان گفت:مولایت در آن جاست. علی بن مهزیار بی تاب و بی قرار به سمت خیمه شتافت.
حضرت خطاب به او فرمود:#ما_شب_و_روز_منتظر_آمدنت_بودیم. چه چیز آمدنت به نزد مارا به تاخیر انداخت؟علی بن مهزیار گفت:آقای من تاکنون کسی را نیافته بودم تا دلیل وراهنمای من به سمت شما گردد.
حضرت فرمود:نه اینگونه نیست،اشکال کار شما این است که اموالتان را فزونی بخشیده اید، بر بینوایان مومن سخت گرفته اید، بر ایشان تکبر کرده وآنان را به حیرت وسرگردانی دچار ساخته اید، صله ی رحم را ترک کرده اید.پس اینک چه عذری برای شما مانده است؟
ای پسر مهزیار! اگر استغفار بعضی از شما برای برخی دیگر نمی بود، تمام ساکنان روی #زمین_به_جز_شیعیان_خاصی که گفتارشان با کردارشان همانند است #هلاک می شدند.
تبصره الولی فیمن رای القائم المهدی”عج“، رساله٤٦
بار الها ما را در احیای امر مولایمان موفق بگردان

***************
گویند: صاحب دلی، برای اقامه نماز به مسجدی رفت. نمازگزاران، همه او را شناختند؛ پس، از او خواستند که پس از نماز، بر منبر رود و پند گوید. پذیرفت. نماز جماعت تمام شد. چشم ها همه به سوی او بود. مرد صاحب دل برخاست و بر پله نخست منبر نشست. بسم الله گفت و خدا و رسولش را ستود.

آن گاه خطاب به جماعت گفت: مردم! هر کس از شما که می داند امروز تا شب خواهد زیست و نخواهد مرد، برخیزد! کسی برنخاست. گفت: حالا هر کس از شما که خود را آماده مرگ کرده است، برخیزد! باز کسی برنخاست. گفت: شگفتا از شما که به ماندن اطمینان ندارید؛ اما برای رفتن نیز آماده نیستید!

***********

امام سجاد علیه السلام فرمودند: از دوستى با پنج کس بپرهیز:

? ‍ 〖دروغگو〗: زیرا او به منزله سراب است ، دور را نزدیک و نزدیک را دور جلوه مى دهد.

? ‍ 〖فاسق〗 : زیرا او تو را به یک لقمه یا کمتر از آن مى فروشد.

? ‍ 〖بخیل〗: زیرا او در هنگام حاجت به مال ، تو را خوار و ذلیل مى گرداند.

? ‍ 〖احمق 〗: زیرا او به جاى نفع ، به تو ضرر مى رساند.

? ‍ 〖قاطع رحم〗: کسى که با خویشان و دوستان قطع رابطه کرده باشد. زیرا در سه آیه مورد لعن واقع شده است

************

در بنی اسرائیل قحطی شدیدی پیش آمد (آذوقه نایاب شد) زنی لقمه نانی داشت آن را به دهان گذاشت که میل کند، ناگاه گدایی فریاد زد، ای بنده خدا گرسنه ام! زن با خود گفت: در چنین موقعیت سزاوار است این لقمه نان را صدقه بدهم و به دنبال آن، لقمه را از دهانش بیرون آورد و آن را به گدا داد.

زن طفل کوچکی داشت، همراه خود به صحرا برد و در محلی گذاشت تا هیزم جمع کند، ناگهان گرگی جهید و کودک را به دهان گرفت و پا به فرار گذاشت. فریاد مردم بلند شد، مادر طفل سراسیمه به دنبال گرگ دوید ولی هیچ کدام اثر نبخشید. همچنان گرگ طفل را در دهان گرفته، به سرعت می دوید.

خداوند ملکی را فرستاد کودک را از دهان گرگ گرفت و به مادرش تحویل داد. سپس به زن گفت: آیا راضی شدی لقمه ای به لقمه ای؟ یکی لقمه (نان) دادی، یک لقمه (کودک) گرفتی!

? #بحارالانوار، ج 14، ص 188
✍ مرحوم علامه محمد باقر مجلسى

***************

? آیت الله بهجت میفرمود: اگر در اتاق در بسته ای باشیم و بدانیم قدرت بزرگی (مثل آمریکا) پشت در ایستاده و سخنان ما علیه خودش را میشنود و به موقع علیه ما به اجرا میگذارد، چقدر مواظب سخنان خود میشدیم؟ پس چرا حال ما نسبت به امام زمان چنین نیست؟

? انگار چون میدانیم امام مهربانمان، در پی تلافی بی محبتی های ما بر نمی آیند، اینگونه غافلانه زندگی میکنیم. چقدر خود خواهیم ما! گیرم که رحمت بی منتهای حضرت مانع غضب ایشان بر ما شود؛ اما مگر نه این است که غرق گناه بودن ما، بی اعتنایی ما نسبت به غیبت، دل مبارک امام را آزرده میکند و میشکند؟

? امان از ما…؛ محبت دنیا چه بر سر ما آورده؟ دلهایمان چقدر زنگار گرفته که امام زمان بخاطر گناهان ما غصه می خوردند و اشک میریزند و ما هنوز از خجالت نمرده ایم…

*************
گفت: سی سال است که استغفار می کنم از گناه یک شکر گفتن. گفتند: چرا؟ گفت: روزی مرا خبر دادند که بازار بغداد سوخت، اما دکان تو در آن بازار، سالم ماند و از آتش، گزندی ندید. همان دم گفتم: الحمدلله.

ناگاه به خود آمدم و خجلت بردم، از شرم آن که خود را بهتر از برادرانم در بازار بغداد، شمردم و مصیبت آنان را در نظر نگرفتم. این الحمدلله در آن وقت، یعنی مرا با سود و زیان برادران دینی ام، کاری نیست. همین که مال من از آسیب آتش، در امان مانده است، کافی است! پس بر آن شکر بی جا، سی سال طلب مغفرت می کنم!