****************
به نظر شما اگر ما میدانستیم چه زمانی خواهیم مرد، چه اتفاقی میافتاد؟
آیا این به نفع ما میشد یا به ضرر ما؟
امام صادق (ع) در توحید مفضّل به دلیل پوشیده بودن زمان مرگ اشاره فرموده است:
✔️ای مفضّل! درباره مخفی بودن حیات انسان، بیندیش!
اگر انسان مقدار عمر خود را می دانست (از دوحالت خارج نیست یا عمرش کوتاه است یا بلند)
1⃣اگر عمرش کوتاه بود، برای آن که عمر خود را کوتاه و وقت مرگ خود را نزدیک میداند زندگی بر او ناگوار میشود و به کسی میماند که داراییاش به پایان رسیده و کسی که به فنای عمر یقین کند، ناامیدی بر او غلبه کند.
2⃣و اگر عمر او طولانی بود و از آن آگاه می شد، احساس امنیت و بقاء می کرد و غرق در معاصی میشد؛ به این امید که بهره کافی از لذتها و شهوات را ببرد و هنگامی که پایان عمرش نزدیک می شد، به توبه بنشیند.
و این چیزی است که خداوند از بندگانش نمی پسندد چون میخواهند خدا را فریب دهند
و معلوم هم نیست که به وعده خود وفا کند زیرا که ترک کردن لذت و قبول سختی توبه خصوصا در پیری و ضعف بدن، امری بسیار مشکل است.
پس بهترین حالت این است که در تمام عمر انتظار مرگ را داشته باشد تا به این سبب معاصی را ترک کند و طاعات را اختیار نماید.
توحید مفضل-ترجمه علامه مجلسی، ص: 108 - 110
آخرین نظرات