***************

انسان های امن،چه کسانی هستند؟

انسان های امن، همان‌ها که همه چیز می‌توانی بهشان بگویی… بدون اینکه قضاوت یا تحقیرت کنند میتوانی کنارشان احساس بودن کنی…

همان ها که تا لباسی تازه تنت ببینند نمی‌پرسند از کدام مغازه خریدی؟ مارکش چیست؟ چند خریده ای؟
می‌گویند: چقدر قشنگه، بهت می‌آید، من عاشق این جنس ژاکتم.

از سفر که برگردی
نمی‌پرسند کجا رفتی؟ با کی و چرا رفتی؟ اسم هتلش؟ چه‌قدر هزینه شد؟
می‌گویند :خوش گذشت؟ سرحال شدی؟

ماشین تازه بخری
نمی‌پرسند نو است یا دست دوم؟ از کجا خریدی؟ نقد یا قسطی؟ چند خریدی؟
می‌گویند راحتی باهاش؟… خوبی این ماشین اینه که… .

دانشگاه قبول شوی
نمی‌پرسند کدام دانشگاه؟ شهریه‌اش چه قدره؟ وای چقدر دوره!
می‌گویند چه رشته‌ای به سلامتی؟ این رشته بازار کار خوبی دارد، اگر تلاش کنی.

مشغول کاری تازه‌ شوی
نمی‌پرسند حقوقت چه قدره؟ اسم شرکتش چیه؟ جایش کجاست؟
می‌گویند شغلت را دوست داری؟ صاحبکارت یا همکارهایت آدم‌های خوبی هستند؟ این‌جور شغل‌ها جای پیشرفت دارد…

کسانی که فقط خود خود خودت هستی که برایشان اهمیت داری…

************

روزی هارون الرشید در کاخ خود با خیال راحت با ندیمان و مشاوران از هر دری سخن می گفت.
یک مرتبه سر بلند کرد و رو به اطرافیان خود نمود و گفت آیا از اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) کسی را سراغ دارید که هنوز زنده باشد تا مطلبی را از او سؤال کنم یا حدیثی را که از دو لب آن حضرت شنیده باشد برای ما بگوید؟
مشاورین بعد از تحقیقات زیادی گفتند ای هارون، تا اندازه ای که ما خبر داریم، پیرمردی از اصحاب پیامبر در یمن می باشد و او هنوز زنده است.
هارون گفت فورا بفرستید او را بیاورند.
وقتی فرستادگان او را دیدند، محلی برایش ترتیب دادند و او را در آن نشانده و نزد هارون آوردند.
هارون اول قدری با او صحبت کرد که ببیند آیا عقلش سالم است و مشاعر او درست کار می کند یا نه.
بعد از صحبت های زیادی که رد و بدل شد، هارون فهمید هنوز عقلش به جا است و از روی منطق سخن می گوید و گفت ای پیرمرد، آیا زمان پیامبر را درک کرده ای؟
جواب داد بلی.
گفت آیا خدمت آن حضرت هم رسیده ای؟
جواب داد بلی، روزی با پدرم خدمت آن حضرت شرف حضور پیدا کردیم.
هارون گفت آیا حضرت آن روز صحبتی هم فرمود؟
جواب داد بلی.
هارون گفت آیا از آن سخنانی که از دو لب مبارک پیامبر بیرون آمد و با دو گوش خود شنیده باشی چیزی یادت هست؟
پیرمرد گفت ای خلیفه، حافظه ام تمام شده است و چیزی به خاطرم نیست.
هارون گفت قدری فکر کن ببین چیزی به خاطرت می آید.
قدری فکر کرد و گفت ای خلیفه، چیزی به خاطرم رسید.
وقتی خدمت آن حضرت بودیم، در ضمن صحبت فرمودند اولاد آدم پیر می شود و دو خصلت در او جوان می شود، یکی حرص و دیگری آرزوهای دراز و طولانی.
هارون دستور داد هزار درهم به او بدهند، بعد او را به سوی منزلش روانه کنند.
وقتی بیرون کاخ رسیدند، پیرمرد گت مرا نزد خلیفه بازگردانید.
مأمورین گمان کردند که حدیث دیگری به یادش آمده است و می خواهد برای هارون نقل کند.
او را نزد خلیفه بازگرداندند و به زمین گذاشتند.
هارون پرسید سؤالی داشتی؟
گفت ای هارون، این هزار درهم را که امسال مرحمت فرمودید، دستور دهید هر سال آن را بپردازند و هر سال آن را زیادتر کنند.
هارون از گفته او تعجب کرد و گفت دستور می دهم هر سال این مبلغ را با اضافه به تو بپردازند و سپس گفت حقا که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) درست فرمودند.
چون از نزد هارون مراجعت کردند، در بین راه پیرمرد از دنیا رفت بدون آن که درهمی از آن پول ها را خرج کند و به خزینه مملکت بازگردانده شد.

*************

روزی هارون الرشید در کاخ خود با خیال راحت با ندیمان و مشاوران از هر دری سخن می گفت.
یک مرتبه سر بلند کرد و رو به اطرافیان خود نمود و گفت آیا از اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) کسی را سراغ دارید که هنوز زنده باشد تا مطلبی را از او سؤال کنم یا حدیثی را که از دو لب آن حضرت شنیده باشد برای ما بگوید؟
مشاورین بعد از تحقیقات زیادی گفتند ای هارون، تا اندازه ای که ما خبر داریم، پیرمردی از اصحاب پیامبر در یمن می باشد و او هنوز زنده است.
هارون گفت فورا بفرستید او را بیاورند.
وقتی فرستادگان او را دیدند، محلی برایش ترتیب دادند و او را در آن نشانده و نزد هارون آوردند.
هارون اول قدری با او صحبت کرد که ببیند آیا عقلش سالم است و مشاعر او درست کار می کند یا نه.
بعد از صحبت های زیادی که رد و بدل شد، هارون فهمید هنوز عقلش به جا است و از روی منطق سخن می گوید و گفت ای پیرمرد، آیا زمان پیامبر را درک کرده ای؟
جواب داد بلی.
گفت آیا خدمت آن حضرت هم رسیده ای؟
جواب داد بلی، روزی با پدرم خدمت آن حضرت شرف حضور پیدا کردیم.
هارون گفت آیا حضرت آن روز صحبتی هم فرمود؟
جواب داد بلی.
هارون گفت آیا از آن سخنانی که از دو لب مبارک پیامبر بیرون آمد و با دو گوش خود شنیده باشی چیزی یادت هست؟
پیرمرد گفت ای خلیفه، حافظه ام تمام شده است و چیزی به خاطرم نیست.
هارون گفت قدری فکر کن ببین چیزی به خاطرت می آید.
قدری فکر کرد و گفت ای خلیفه، چیزی به خاطرم رسید.
وقتی خدمت آن حضرت بودیم، در ضمن صحبت فرمودند اولاد آدم پیر می شود و دو خصلت در او جوان می شود، یکی حرص و دیگری آرزوهای دراز و طولانی.
هارون دستور داد هزار درهم به او بدهند، بعد او را به سوی منزلش روانه کنند.
وقتی بیرون کاخ رسیدند، پیرمرد گت مرا نزد خلیفه بازگردانید.
مأمورین گمان کردند که حدیث دیگری به یادش آمده است و می خواهد برای هارون نقل کند.
او را نزد خلیفه بازگرداندند و به زمین گذاشتند.
هارون پرسید سؤالی داشتی؟
گفت ای هارون، این هزار درهم را که امسال مرحمت فرمودید، دستور دهید هر سال آن را بپردازند و هر سال آن را زیادتر کنند.
هارون از گفته او تعجب کرد و گفت دستور می دهم هر سال این مبلغ را با اضافه به تو بپردازند و سپس گفت حقا که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) درست فرمودند.
چون از نزد هارون مراجعت کردند، در بین راه پیرمرد از دنیا رفت بدون آن که درهمی از آن پول ها را خرج کند و به خزینه مملکت بازگردانده شد.

*************

مردی از اولیای الهی، در بیابانی گم شده بود. پس از ساعتها سردرگمی و تشنگی، بر سر چاه آبی رسید. وقتی که قصد کرد تا از آب چاه بنوشد. متوجه شد که ارتفاع آب خیلی پایین است؛ و بدون دلو و طناب نمی توان از آن آب کشید. هرچه گشت، نتوانست وسیله ای برای آب کشیدن بیابد. لذا روی تخته سنگی دراز کشید و بی حال افتاد.
پس از لحظاتی، یک گله آهو پدیدار شد و بر سر چاه آمدند. بلافاصله، آب از چاه بیرون آمد و همه آن حیوانات از آن نوشیدند و رفتند. با رفتن آنها، آب چاه هم پایین رفت!

آن فرد با دیدن این منظره، دلش شکست و رو به آسمان کرد و گفت:
خدایا! می خواستی با همان چشمی که به آهوهایت نگاه کردی، به من هم نگاه کنی!

همان لحظه ندا آمد:
ای بنده من، تو چشمت به دنبال دلو و طناب بود، باید بروی و آن را پیدا کنی. اما آن زبان بسته ها، امیدی به غیر از من نداشتند، لذا من هم به آنها آب دادم…

امام جواد عليه السلام می فرماید:

قائم ما همان مهدی(عج) است. او كسی است كه در زمان غیبتش، واجب است انتظار كشیده شود و هنگامیكه ظهور كرد، اطاعتش كنند. او سومین فرزند از فرزندان من است. قسم به آن خدایی كه محمد(ص) را به نبوت مبعوث گردانید و ما را به امامت انتخاب نمود، اگر از عمر دنیا‌فقط یك روز باقی مانده باشد، خداوند آن روز را چنان طولانی گرداند تا اینكه قائم ما در آن روز خارج شده و ظهور نماید. پس با ظهورش جهان‌را از عدل و داد پر كند، چنانكه از ظلم و ستم پر شده است.

?کمالدین ج 2 باب 6

امام جواد(علیه السلام) :

✅توبه برچهار پايه استواراست:

1⃣ پشيمانى دردل،
2⃣ آمرزش خواهى به زبان،
3⃣ عمل كردن با اعضاى بدن،
4⃣ وتصميم بر باز نگشتن به گناه.

? کشف‌الغمّه،ج۲،ص۳۴۹

************

ریشه انسانها ، فهم آنهاست

یک سنگ به اندازه ای بالا می رود ،
که نیرویی پشت آن باشد.
با تمام شدنِ نیرو ،
سقوط و افتادن سنگ طبیعی است!

ولی یک گیاه کوچک را نگاه کن ؛
که چطور از زیر خاک ها
و سنگ ها سر بیرون می آورد و حتی آسفالت ها و سیمان ها را
می شکند و سربلند می شود .

هر فردی به اندازه این گیاه کوچک ،
ریشه داشته باشد ،
از زیر خاک و سنگ ،
از زیر عادت و غریزه !
و از زیر حرف ها و هوس ها ،
سر بیرون می آورد و با قلبی از عشق افتخار می آفرینید .

**************

رجب را «ماه ريزانِ خدا» ناميده اند؛چون در اين ماه، رحمت بر امّت من به شدّت فرو مى ریزد.

«سُمِّيَ شَهرُ رجَبٍ شَهرَ اللّه ِ الأصَبَّ لأنّ الرحمَةَ على اُمَّتِي تُصَبُّ صبّا فيهِ»

[ #پيامبر_اکرم صلى الله عليه و آله ]

? بحارالأنوار ج۹۷ ص ۳۹