آشپزی_با_طعم_معنویّت

خانم‌ها باید بدانند طبق آموزه‌های دینی، نَفَس آنها، افکار و نیّات ایشان هنگام پختن غذا بر روی طعم آن و اثرگذاری آن بر جسم، نقش دارد.
هر روز ثواب پختن غذای خود را به یکی از اهل بیت علیهم السلام اهدا کنید تا برکات آن را مشاهده کنید.
 به هنگام طبخ غذا، زبانتان مشغول صلوات و ذکر خدا باشد. از خدا بخواهید توان و نیرویی که از این غذا در بدن اهل خانه ایجاد می‌شود در راه عبادت، خدمت به دیگران، رضایت خدا و غیر گناه صرف شود.
 از خدا بخواهید از برکات ذکر و دعایی که هنگام پختن این غذا بر زبان جاری می‌کنید ایجاد محبّت و علاقه‌ی جدید بین شما و همسرتان باشد.

? چرا نه_دی یک روز ملی است و چرا بزرگداشت آن لازم است؟‼️

۹ دی یک مناسبت حزبی نیست بلکه حقیقتا یک یوم الله ملی است. در روز ۹ دی، حامیان یک نامزد به خیابان نیامدند، بلکه مردم با ذائقه‌های متفاوت فکری و #سیاسی به خیابان آمدند و پاییندی همگان به قانون را مطالبه کردند.

در ۹ دی مردم دیدند که #فتنه_گران پای خود را از حریم یک نامزد انتخاباتی فراتر گذاشته‌اند و گام در مرحله براندازی و عقده‌گشایی در برابر جمهوری اسلامی برداشته‌اند و در این مسیر از هتک حرمت به قانون اساسی، جایگاه ولی فقیه، عاشورای حسینی و خدشه به منافع ملی، امنیت ملی و وحدت ملی ابا ندارند.

در ۹ دی مردم هم چنگ و دندان و نیشخند دشمنان ایران اسلامی را از #فتنه_۸۸ می‌دیدند، هم تلاش‌شان برای حمایت از فتنه‌گران با تحمیل تحریم‌ها و فشارهای بی‌سابقه را و هم بی‌تفاوتی و بی‌خیالی فتنه‌گران و اصرارشان به طی مسیر خائنانه فتنه و دیگر نمی‌توانستند بپذیرند این اقدام در جهت احقاق حق یا خدمت به مردم یا حتی خدمت به کسانی باشد که به ایشان رأی داده‌اند.

در ۹_دی مردم از ذائقه‌های سیاسی خود گذشتند و حول محور منافع ملی و قانون اساسی و بیرق امام حسین(ع) جمع شدند و این خروش پر شور باعث شد تا فتنه‌گران متوجه شوند که حنای‌شان دیگر حتی نزد حامیان‌شان رنگی ندارد و ساکتان فتنه نیز بفهمند که دیگر مهی برای پرسه در آن وجود ندارد.

آری! حماسه_۹_دی نه تنها برای فتنه‌گرانی که با بی‌ظرفیتی در برابر رأی مردم شورش کردند، پیامی قاطع داشت بلکه هشداری هم بود برای همه کسانی که در آینده بخواهند در برابر رأی مردم بایستند و از بدعت خطرناک سران_فتنه تبعیت کنند.

البته در کشور جریانات بی‌ظرفیتی داریم که همواره به غیر از راه قانونی و صحیح، دوست دارند از گزینه‌های غیرقانونی و فتنه‌گرانه علیه حاکمیت و آرای مردم، در آنجا که به نفعشان نباشد، استفاده کنند و بدیهی است این جریانات می‌کوشند قباحت فتنه را بپوشانند و خیانت فتنه‌گران را یا در حد همان رقابت قبل از #انتخابات توجیه کنند!

آری! امروز اگر چه ١٠ سال از فتنه ۸۸ گذشته است اما “٩ دی” به عنوان نماد روزی که همه مردم در حمایت از قانون اساسی، مقدسات، منافع ملی و امنیت ملی و وحدت ملی ایستادند، در تاریخ ماندگار شد، و بزرگداشت این یوم الله باعث میشود تا هیچ شخص و جریانی، دیگر به فکر شورش در برابر آرای مردم و قانون اساسی نباشد.

 ۹ دی روزی است که شورش عظیم فتنه گران علیه جمهوریت و اسلامیت نظام شکست خورد و شکست فتنه ۸۸ همانند تشکیل جمهوری_اسلامی و در همان راستا امری فرخنده و مبارک است که اگر بزرگ داشته نشود چه بسا زحماتی که برای انقلاب کشیده شده است و آثار و برکات آن را به راحتی فراموش کنیم و به حفظ آن اهتمام لازم را نداشته باشیم.

امام علی علیه السلام فرمودند :

سوگند به خدايی كه هر صدايی را می شنود! هر كس دلی را شاد كند خداوند از آن شادی لطفی برای او قرار دهد كه به هنگام مصيبت چون آب زلالی بر او باريدن گرفته و تلخی مصيبت را بزدايد.

 نهج البلاغه،حکمت۲۵۷

پيامبر رحمت (صلى االله عليه و آله):

دُعاءُ الوالِدِ يُفضي إلَى الحِجابِ.

دعاى مادر از موانع اجابت دعا مى گذرد.

 كنز العمّال ج2 ص98

آيا ميزان خوردن و خوابيدن در حالت معنوی تاثير دارد ؟!

پاسخ: بله حتما تاثیر دارد.یکی از مواردی که در اسلام توصیه شده پرهیز از پرخوری و بیش از حد خوابیدن است.

به این احادیث توجه بفرمایید:
پرخوری باعث می شود انسان کمتر نماز بخواند: در روایتی از رسول خدا (ص) می خوانیم که حضرت عیسی (ع) به قوم بنی اسرائیل فرمود: «پرخورى نکنید، همانا هرکس پرخورى کند، پرخواب مى شود، و هر کس پرخواب شود، نمازش را کم مى کند، و هر که نمازش را کم کند، از غافلین نوشته مى شود» سبب کسالت و بی حوصلگی در عبادت می شود: از حضرت رسول اکرم (ص) نقل است: «از پرخورى حذر کنید، همانا فاسد کننده بدن، و بیمارى به ارث می گذارد، و موجب کسالت در عبادت است».

پرخوری نورانیت دل را از بین می برد:
حضرت رسول خدا (ص) در وصیتی به حضرت امام علی (ع) ، یکی از مواردی که نورانیت را ازبین می برد، پرخوری می داند.

 بحار الأنوار ، ج 59 ، ص 266

چرا خدا به ستمگران و گنهكاران مهلت میدهد?

سازمان آب و برق، به تمام منازل آب و برق مى ‏رساند، این صاحبان منازلند كه مى‏ توانند از این آب و برق استفاده صحیح كنند یا نادرست. خداوند انسان را آزاد و مختار آفرید و همه گونه امكان رشد را در اختیار او گذاشت، اگر انسان با علم و آگاهى راه بدى را انتخاب كرد، مقصّر خود اوست. امّا چرا خداوند جلوى چنین انسان‏ هایى را نمى‏ گیرد، زیرا: اگر همین كه انسان بناى ناسزا و دروغ گفتن داشت، خداوند او را لال كند و همین كه بناى سیلى زدن به مظلوم داشت، دست او فلج شود، همین كه بناى نگاه بد داشت چشمش كور شود و… آیا این انسان كه از روى ناچارى خلاف نكرده، قابل ستایش است؟

ارزش انسان زمانى است كه با اختیار خودش، آزادانه و آگاهانه كارى را انجام دهد و یا از خلافى دست بردارد. اگر دست انسانى را با طناب بستند و از جیب او پول درآوردند و خرج كردند، نمى ‏توان گفت آن دست بسته، مرد سخاوتمندى است و اگر مرد نابینایى، به نامحرم نگاه نكرد، نمى ‏گویند چه انسان پاكى.

آرى، خداوند مى ‏خواهد انسان‏ ها آزاد باشند تا خود راه خیر و خوبى یا راه شرّ و بدى را انتخاب نمایند و عمل كنند.

برکت بردن نام خدا

✍️پيامبر اکرم صلی الله علیه و آله :

❶ خداوند می فرماید: « هرگاه بنده بگويد بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم، خداى متعال می ‏گويد: بنده من با نام من آغاز كرد. بر من است كه كارهايش را به انجام رسانم و او را در همه حال، بركت دهم».

❷ دعايى كه با بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم شروع
شود، رد نمى‏ شود.

❸ اگـر بنـده‏ اى… در ابتداى وضويش، بسم اللّه‏
الرحمن الرحيم بگويد همه اعضايش از گناهان پاك می شود.

❹ هر گاه بنده‏ اى هنگام خوابش، بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم بگويد، خداوند به فرشتگان مى‏ گويد: به تعداد نفس‏ هايش تا صبح برايش حسنه بنويسيد.

 امالی(صدوق) ص۱۷۷۴
بحار الانوار(ط-بیروت) ج۸۹ ، ص۲۵۸

واقعا برای چه نماز می خوانیم؟

حتما باید در انگیزه نماز خواندنمان عمیق شویم علت اینکه نماز های ما گاهی کم اثر و کم ثمر است ریشه اش در نیت های درونی ماست که عملمان خالص برای خدای مهربان نیست، انگیزه درونی ما گاهی نگاه اطرافیان و تاثیر برخورد آنهاست که اگر بدون توجه به آنها فقط محبت به خدا ما را به نماز بکشد بی شک نمازمان تغییر می کند!

امام صادق(ع) فرموند: نماز شما در بلند شدن و ايستادن نيست همانا نماز شما فقط اخلاص شماست و اخلاص هم آن است كه در نماز فقط خداوند را در نظر بگيريد.

محجّة البيضاء، ج ۱، ص ۳۵۰