*************
شخصی خدمت امام جواد علیهالصّلاةوالسّلام میرود و از بدی زمانه و روزگار شکایت میکند که آقا برای من خیلی سخت شده است، مردم بد شدهاند، به من فشار آمده، زندگی بر من سخت شده است…
آقا میفرمایند: «فرِّ الی الحسین»؛ بهسوی حسین فرار کن، او سفینهی نجات است تو را نجات میدهد.
آدم وقتی میبیند یک طوفان عظیمی، بلای بزرگی دارد میآید و همه را غرق میکند و از بین میبرد، به یک کشتی پناه میبرد، سوار بر کشتی میشود، خیالش راحت میشود. میگوید: این سیل با من کاری ندارد.
الان هم در این طوفانی که در این دنیا بلند است، همه را دارد غرق میکند و از بین میبرد، «فرِّ الی الحسین» بهسوی امام حسین علیهالصّلاةوالسّلام فرار کنید.
کشتی امام حسین علیهالصّلاةوالسّلام اسرع و اوسع است. هم وسیع و هم سریع شما را به ساحل نجات میرساند.
چکار باید بکنیم؟ کشتی امام حسین علیهالصّلاةوالسّلام کجاست؟ به کجا باید پناه ببریم؟
اگر بُعد ظاهری آن را بخواهی، کشتیای بود که در کربلا آنرا از بین بردند، قطعهقطعه کردند، آتشش زدند. ولی در بُعد معنوی و ملکوتی، این کشتی همیشه بوده و هست. همهجا هم هست.
هر کجای زمین و در هر حالی که باشی، کافی است همانجا توجّهی به ساحت مقدّس حضرت اباعبداللّه الحسین علیهالصّلاةوالسّلام پیدا کنی. همانجا زیر لب بگو: «السّلام علیک یا اباعبداللّه»؛ یا حسین! آقا جان به دادم برس.
خدا میداند اگر ایمان و اعتقاد داشته باشی، آقا همانجا دستت را میگیرد.
اینقدر ایشان مهربان، کریم، بزرگوار و بخشنده هستند که همین صفتِ آقا را اگر انس و جن جمع شوند و بخواهند قدر و اندازهاش را بنویسند، نمیتوانند، عاجز هستند.
? استاد اخلاق، حاج آقا زعفری زاده
حفظه الله تعالی
آخرین نظرات