معنای اذکار و حرکات نماز

امیر المؤمنین امام علی علیه السلام درباره تفسیر و تأویل حرکات و اذکار نماز فرمودند:

تکبیر [الله اکبر] یعنی: خداوند را بزرگتر از آن بدانی که قابل وصف باشد. کشیدن گردنت در رکوع نیز یعنی می گویی: اگر گردنم را بزنند باز به خداوند ایمان دارم. سر برداشتنت از رکوع و گفتن جمله «سمع اللّه لمن حمده» یعنی: خدایی که مرا از نیستی به صحنه هستی آورد. تأویل سجده اول این است که در حال سجده از دلت بگذرانی که: مرا از این خاک آفریدی

سر برداشتنت از سجده اول، تأویلش این است: مرا از خاک بیرون آوردی و سجده دوم به معنای این است که: مرا به خاک برمی گردانی. و در سر برداشتنت از سجده دوم از قلبت بگذرانی: بار دیگر مرا از خاک بیرون می‌آوری. نشستن در تشهّد ، تأویلش این است که در دلت بگذرانی: خدایا! من حق را بر پای داشتم و باطل را میراندم

تأویل تشهّد، عبارت است از: تجدید ایمان و اقرار به برانگیخته شدنِ پس از مرگ. تأویل سلام دادنها عبارت است از: تمجید پروردگار سبحان و برتر دانستن او از آنچه ستمگران در حقّش گفته اند. تأویل جمله «السلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته» : طلب رحمت و مِهر خدای سبحان است

کسی که تأویل نماز خود را به این صورت نداند، نمازش ناقص است

بحار الأنوار ، جلد ۸۴ ، صفحه ۲۵۴